در رثاى نهمين ستاره ولايت
03 مهر 1393 توسط صانعي
| فغان از گردش چرخ ستمگر |
| ستم ها كرده بر آل پيمبر |
| زده آتش گلستان نبىّ را |
| نموده در به در آل علىّ را |
| يكى در طوس و بعضى را به بغداد |
| نموده خون جگر از زهر بيداد |
| جواد، آن ميوه باغ رسالت |
| ز كين مسموم شد، در شهر غربت |
| فتاده در ميان حجره بى يار |
| نبودى مونس ، او را و نه غمخوار |
| لب تشنه ، نه فرزندى كنارش |
| نه غمخوارى كه باشد غمگسارش |
| جهان از داغ او ماتم سرا شد |
| جهانى زين مصيبت در نوا شد |
| الا اى آسمان از ديده ، اشكِ خون به بار امشب |
| كه رفت از دار فانى ، حُجّت پروردگار امشب |
| نهم شمع هدايت ، پيشواى شيعيان ، او |
| دهد دور از وطن جان ، بى معين و غمگسار امشب |
| براى كشتن سلطان دين ، با زهر جان فرسا |
| زنى مأ مور شد، با امر خصمى نابكار امشب |
| فروغ ديده زهرا (تقىّ) چون مجتبى جدّش |
| به دست همسر خود، گشت مسموم و فكار امشب |
| در آغاز جوانى ، از پى ارشاد مردم شد |
| شهيد دين حقّ، مانند اجداد كبار امشب |
| گل گلزار احمد از جفاى دختر مأ مون |
| نهان گردد به خاك سرد و جاويد در مزار امشب |
| الا اى مظهر جود خدا، ما مستمندان را |
|
ز خوان عام خود، محروم از رحمت مدار امشب
|
