اهمیت عبادت در کودکی
بارها شاهد آن بوده ایم که برخی افراد عبادات و نماز کودکان را نوعی بازی تلقی می‌کنند و آن را فاقد ثواب و اجر الهی می‌شمارند. حال آن که چنین نیست و قطعاً عبادت درکودکی نیز حسناتی به همراه دارد. پس خوب است بدانیم که واجبات بزرگسالان و اعمال مستحبی آنها برای کودکان مستحب است و گناهان آنها برای کودکان مکروه بوده و مباحات برای هر دو امری مباح است.
حال اگر ترتیبی اتخاذ شود که کودکان دریابند انجام عبادت و نماز آنها، در پیشگاه خدا اجر خواهد داشت، رغبت بیشتری برای انجام عبادت خواهند داشت. از طرف دیگر انجام عبادت‌ها در کودکی موجب ملکه شدن آنها می‌گردد و چنین کودکانی در بزرگسالی عبادات را با سهولت بیشتری انجام می‌دهند. اما آنان که تا هنگام بلوغ نماز نخوانده اند، این کار را با دشواری بیشتری انجام می‌دهند. پس اگر بخواهیم کودکان با عبادات خو بگیرند، باید دوره کودکی آنها را مغتنم بشماریم.
مسئله دیگر این است که وقتی کودکی از دوران نوباوگی به عبادت روی بیاورد و برای انجام آن به مسجد و سایر اماکن مذهبی برود، از همان زمان، با چنین فضاهایی انس می‌گیرد و با انسان‌های با ایمان مأنوس می‌شود. انس با فضاهای مذهبی و با نیکان مانع گرایش به ورطه‌های فساد و نابودی گشته، انسانها را از دوستی با بدان برحذر می‌دارد و فرد با چنین خصوصیاتی به صلاح و زندگی پاک نزدیک تر می‌شود. پس برای تربیت دینی کودکان باید از همان کودکی دست به اقدام زد تا آداب و رسوم و عبادات دینی در دل فرزندان پا بگیرد. به همین دلیل باید نقش هایی را در امر تربیت مذهبی فرزندان و اقامه نماز توسط آنان ایفا کنیم.
————-
ان شاالله نقش های تربیتی را در پست های بعدی میگذارم…
